Genomineerden Award 2019 – CultuurProfielScholen

De vijf genomineerden 2019 zijn:

Gabriela (16)

Ik ben geboren in Guatamala een kleurrijk land, maar erg arm. Toen ik geboren was ben ik na een aantal jaar geadopteerd naar Nederland. Ik kwam in een liefde vol gezin. Ik voelde me thuis, maar ook weer niet, want waar hoor je bij? Ik kom niet uit Nederland, ik heb een andere huidskleur, maar spreek wel vloeiend de taal.
Als baby ben ik opgegroeit in een kindertehuis in Guatamala. Nooit echt vasgehouden als baby door een moeder. Toen ik in Nederland kwam zei ik altijd: Waarom heb jij mij nooit vast gehouden mama ? Het antwoord was omdat je al bijna 3 jaar was toen je bij ons kwam. Nu heb ik een beeld gemaakt van Maria met een kindje in haar armen gemaakt van speksteen. De golven in het speksteen staan voor de weg die ik afleg misschien niet altijd recht maar ik kom er wel. Aan de voorkant ziet u dat de steen niet glad is dat heb ik expres zo gelaten de Adoptie heeft een ook een ruwe kant mee gegeven, dat is wat u ziet. Alles bij elkaar verwijst het beeld u naar het verhaal wat ik net heb verteld.

Spekstenen beeld, Ik doe mee omdat ik graag mijn verhaal wil delen.

Wouter (18)

Voor ons eindexamen drama in klas 6VWO hebben mijn dramaklas en ik samen een voorstelling gemaakt. Ieder van ons had hierbij een eigen taak om te vervullen; kleding, decor, etc. Mijn taak was het schrijven van het script. Hoewel we de verhaallijn samen hadden bedacht, ben ik degene die de volledige 62 pagina’s aan script heeft geschreven. Hier heb ik de eerste twee en een halve maand van het schooljaar aan besteed. Het stuk is geschreven als een traditioneel sprookje, maar hierin waren de genderstereotypes omgedraaid. Zo is de vrouw degene die een dans leidt en zit er een boze koning op de troon in plaats van een boze koningin. Ook over kleinere maniertjes was nagedacht: vrouwen zitten weidbeens en staan steviger dan mannen en mannen gedragen zich veel hysterischer dan vrouwen (dit zijn uiteraard alleen stereotypes).
Daarnaast speelde ik natuurlijk ook zelf in de voorstelling als de vrolijke bosjongen Felix. Als mijn personage was ik erg levendig. Felix is een echte levensgenieter die alles uit zijn dag zou halen. Ook was hij in gedrag erg sarcastisch en onbeschaamd. Een ander stereotype dat in mijn personage naar boven kwam is dat ik mijn vrouw voor mij liet vechten. Op het toneel ben ik uit mijn comfortzone gestapt. Zo heb ik halfnaakt op het podium gestaan bijvoorbeeld.
Als laatste heb ik ook nog deels meegeholpen met het regiseren van het stuk. Wanneer klasgenoten niet gemotiveerd waren om iets te doen of dachten dat ze niets hoefden te doen wanneer de docent niet aanwezig was, was ik als het ware de kartrekker.

Ik heb een theatervoorstelling geschreven, geregisseerd en opgevoerd. Ik doe mee aan de wedstrijd met zowel het script als de opvoering zelf, op advies van mijn docente drama.
Lees hier mijn script: Script

Beaudine (14)

Het is een beeld gemaakt van paverpol.
Ik heb het beeld gemaakt tijdens Kunstaccentklas op school.
De reden waarom ik het beeld zo heb gemaakt is omdat ik vrouwen een mooie uitstraling vind hebben en geel is een van mijn lievelings kleuren.
Het beeld is gemaakt op een ijzeren standaard. Op de top kwam een piepschuim balletje. Toen heb ik de armen en benen gemaakt van zilver folie en heb ik de ijzeren standaard ook omwikkeld met zilver folie. Dan deed ik er stof omheen die ik in de paverpol had gedoopt. Laten drogen en verven. En dan heb je een paverpol beeld.
De reden dat ik meedoe is omdat ik graag mensen wil inspireren en laten zien hoe mijn kunst eruit ziet.

Ik heb het beeld alleen gemaakt dit was een opdracht voor de kunstaccentklas.

Evie Mariek (14)

Ik presenteer diverse dierportretten die ik recent gemaakt heb. Mijn verbinding met de natuur is groot, en die wil ik graag verbeelden met tekeningen van dieren uit de Nederlandse natuur. Ik werk het meest met (kleur)potlood, maar ook maak ik gebruik van andere materialen, zoals aquarel.
Het egeltje heb ik gemaakt in December 2018. Ik heb het getekend omdat ik het altijd hele bijzondere beestjes vind. Helaas staan ze sinds een jaar ook op de lijst met bedreigde diersoorten van de wereld, en op deze manier probeer ik wat meer aandacht voor de natuur te vragen. Want zeg eerlijk, wat zou het zonde zijn als deze beestjes zouden uitsterven door de invloeden van de mens op de natuur. Tijdens het werkproces heb ik veel gekeken naar de uitstraling van het egeltje. Deze probeerde ik zo realistisch mogelijk na te tekenen. Ik heb deze getekend met potlood op wit papier. De uiteindelijke grote van dit egeltje is ongeveer 5 x 6 cm. Door dit kleine formaat komt de uitstraling van het egeltje beter naar voren en heeft het een mooie bijzondere uitstraling. Ik ben hier ongeveer 10 uur mee bezig geweest.
De Noord-Zee krab heb ik gemaakt in januari dit jaar. Vroeger kwam ik altijd al als klein meisje op Vlieland. Elke keer als we naar het strand gingen zocht ik naar krabbenpootjes en schilden van krabben. Ik verzamelde deze en kon hier uren mee bezig zijn. Nogsteeds kom ik elk jaar op Vlieland. Wanneer ik op het strand ben zoek ik nogsteeds naar krabbenpootjes en bijzondere schelpen. Hierdoor raakte ik geïnspireerd voor het tekenen van deze krab. De tekening heeft voor mij ook een hogere emotionele waarde. Dit komt doordat terwijl ik de krab aan het tekenen was de hele tijd aan Vlieland moest denken waar ik in mijn gedachten over het strand loop. Deze tekening heb ik gemaakt op A5 formaat. Het is getekend met kleurpotlood op 100% katoen papier. Hier ben ik ongeveer 15 uur mee bezig geweest.
Het Sardientje heb ik gemaakt in januari dit jaar, ook deze komt voor rond Nederland. Ze leven in grote scholen, en ze lijken erg op haring qua uiterlijk. Omdat er nu vooral veel wordt gezegd over dat er minder vlees geproduceerd moet worden, vind ik persoonlijk ook dat ze dan wel eens mogen kijken naar de visserijen. Want de hele Middelandse-Zee is leeggevist. De grote soort van de Sardines zijn daar al niet meer te vinden, dus gaan ze vissen op een kleinere soort genaamd Sardinella. Deze tekening heb ik getekend op wit papier van A6 formaat. Hier ben ik ongeveer 4 uur mee bezig geweest.
De vos heb ik gemaakt in april. De reden dat ik een vos heb getekend omdat ik vond dat deze ook groot deel uit maakt van de Nederlandse natuur. Je zult een vos dan wel niet vaak tegenkomen overdag, maar dat houdt niet weg dat ik hem niet een plekje geef tussen mijn tekeningen. Ze leven onder andere veel in bosrijke gebieden en in heides. Maar ook op nog veel meer plekken! Deze vos heb ik getekend met kleurpotlood op cold pressed papier. Hier heb ik ongeveer 20 uur aan gewerkt.

Ik maak realistische tekeningen van dieren uit de Nederlandse natuur. De reden dat ik mee doe aan deze wedstrijd is om mijn beeld van de natuur over te brengen aan anderen en iedereen te laten beseffen hoe bijzonder en mooi de natuur is.

Louise (16)

Hallo, ik ben Louise van Beuzekom (16 jaar) en dit is mijn documentaire. Ik heb de documentaire gemaakt (gefilmd en ge-edit) voor het profielwerkstuk die je moet maken in havo 5, wilde ik heel graag iets met het onderwerp ‘film’ doen. Uiteindelijk heb ik besloten om onderzoek te doen naar het maken van een documentaire en heb ik hiernaast zelf ook een documentaire gemaakt. Ik had op dat moment wel enkele korte filmpjes in elkaar gezet, maar ik had nog nooit een documentaire gemaakt. Dit zou dus een nieuwe uitdaging voor mij zijn. Als onderwerp voor de documentaire wist ik snel dat ik het over mijn oma wilde doen. Ik woon op een boerderij en mijn oma woont naast ons. Ze is intussen 80 jaar en werkt al tientallen jaren mee op de boerderij. Elke dag staat ze (vrijwillig) koeien te melken, emmers schoon te maken, kalveren te voeren en nog veel meer. Ik vond (en vind) het zo bijzonder dat iemand op zo’n leeftijd nog zo actief is en hiernaast nog zo veel plezier kan hebben in haar werk. Daarom wilde ik oma’s leven heel graag op beeld zetten. In de documentaire komen dagelijkse dingen voor, zoals het leven op de boerderij, oma’s gezelligheidskoor en even naar de kapper, maar ook andere momenten uit het leven zoals de dood van opa en uiteindelijk oma’s tachtigste verjaardag.Voor mij is de documentaire niet alleen een werkstuk geworden. Het is een monument voor en over oma Riek.